O książce: 2008 / "Umarli mają swoje własne drogi. Położone na niegościnnych pustkowiach, które zaczynają się poza naszym życiem, są wypełnione strumieniami odchodzących dusz. Ich niepokojący szum słychać w głębokich wadach wszechświata - pochodzi z dziur i pęknięć pozostawionych przez okrucieństwo, przemoc i występki. Ich gorączkową krzątaninę można dostrzec, gdy serce gotowe jest rozerwać na kawałki – wtedy oczom ukazuje się to, co powinno być tajemnicą.” Cytat ten najtrafniej oddaje istotę słynnych zbiorów Clive’a Barkera, zjednoczonych pod wspólnym tytułem „Księgi krwi”, które stały się klasyką nie tylko mistycyzmu, ale także literatury w ogóle.